CZYTANIE SCENICZNE W TEATRZE NOWYM
Od początku organizacji Dnia Judaizmu towarzyszyła nam intuicja, że modlitewną medytację oraz teologiczne rozważanie powinno poprzedzać spotkanie ze słowem, obrazem, muzyką opowiadającymi wielobarwny i piękny świat kultury żydowskiej. Kultury, która w sposób czytelny i niepodważalny współtworzyła kształt życia społecznego, religijnego oraz artystycznego naszego miasta i niczym nie można by wytłumaczyć grzechu niepamięci i obojętności wobec niej. Na potrzebę kulturowego „osadzenia” dialogu międzyreligijnego i podkreślenia „wewnętrznej więzi między religią a kulturą” zwrócił uwagę kardynał Poupard, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury. W ten sposób dialog może stać się bardziej realny i konkretny – przyoblekając się w „ciało” spotkań i rozmów, zabawy i modlitwy, może prowadzić do przełamywania narosłych przez wieki stereotypów i uprzedzeń.
Szczególną przestrzeń do kulturowego „osadzenia” dialogu na poznańskiej ziemi stworzyły spotkania teatralne. Styczniowe czytania sceniczne w reżyserii Michała Pabiana weszły już do kanonu obchodów Dnia Judaizmu w Poznaniu. W spektaklach z udziałem aktorów Teatru Nowego mogliśmy już usłyszeć we fragmentach i przedyskutować m.in. Hioba Josepha Rotha, Judasza Amosa Oza,
Księgi Jakubowe Olgi Tokarczuk
Synapsy Marii H. Hanny Krall
Listy do mojego palestyńskiego sąsiada Kleina Halevi
Golem Macieja Płaza
Prezentację utworu literackiego dopełnia zwyczajowo dyskusja z udziałem profesorów z Uniwersytetu im. A. Mickiewicza:
Katarzyny Kuczyńskiej-Koschany i Wiesława Ratajczaka.
Szczególne miejsce organizatorzy Dnia Judaizmu odnaleźli także w Teatrze Muzycznym, gdzie wzorem krakowskim odbywają się kolejne odsłony Krakowskiego Salonu Poezji. Od 2015 roku, kiedy to poezję Romana Brandstaettera zaprezentował Aleksander Machalica, styczniowy Salon Poezji wszedł na stałe do poznańskiego programu kolejnych Dni Judaizmu. Prezentacji poezji żydowskich autorów zwykle towarzyszy muzyka, wokalna lub instrumentalna, tworząc niezapomniane słowno-muzyczne spektakle, oddające bogactwo i piękno żydowskiej kultury rozwijającej się przez wieki na ziemiach polskich.
Podczas „żydowskich” Salonów słuchaliśmy poezji m.in. Mariana Hemara, Agnieszki Osieckiej, Wojciecha Młynarskiego czy Agi Miszol.
