W stronę wyobraźni dialogu

„Dialog – dopokąd czuję, rozumiem i widzę…” – wernisaż wystawy fotograficznej
Projekt „W stronę wyobraźni dialogu” realizowany przez Wydział Teologiczny UAM,
Stowarzyszenie COEXIST i Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu
Słodownia +1, Stary Browar, ul. Półwiejska 42, g. 18.00

Jury Konkursu „Dialog – dopokąd czuję, rozumiem i widzę…”
obradowało w składzie: prof. Ryszard Przybylski, prof. Grzegorz Przyborek, ks. dr Jerzy Stranz, dr hab. Piotr Chojnacki i postanowiło przyznać następujące nagrody:

I Nagroda Paweł Kula – zestaw 3 prac bez tytułu.
II Nagroda Remigiusz Truchanowicz – zestaw 8 prac

Wystawa jest owocem realizacji dwóch pomysłów. Pierwszym z nich był konkurs fotograficzny adresowany zarówno dla profesjonalistów, jak i amatorów z bardzo pojemnym tematem przewodnim: „Dialog – dopokąd czuję, rozumiem i widzę…”. Drugim było zaproszenie do udziału w wystawie artystów, dla których dialog jest ważnym tematem twórczości. Dzięki temu w Słodowni można było obejrzeć prace takich twórców, jak: specjalista od sztuki video i instalacji z ASP w Łodzi – Łukasz Ogórek, znany na całym świecie ze swych oryginalnych „inscenizowanych” fotografii, rysunków, rzeźb i instalacji Grzegorz Przyborek, jeden z czołowych fotografików czeskich, „charyzmatyczny” Jindrich Štreit, artysta fotografik, malarz Stanisław Woś oraz Tadeusz Żaczek, który w fotografii uwiecznia przede wszystkim prawosławie oraz bliskie mu rejony Podlasia.

„W stronę wyobraźni dialogu” – panel dyskusyjny, prowadzenie: prof. Przemysław Czapliński z udziałem: ks. prof. J. Szymika, prof. R. Kubickiego, W. Oszajcy SI, prof. R.K. Przybylskiego, K. Czyżewskiego
Ogłoszenie wyników konkursu fotograficznego i przyznanie nagród
Promocja książki „Dialog w żywiole wyobraźni”, Wydawnictwo Księgarnia Świętego Wojciecha
Słodownia +1, Stary Browar, ul. Półwiejska 42 , g. 15.00

12 stycznia 2008 r. w Starym Browarze miało miejsce ogłoszenie wyników konkursu fotograficznego „W stronę wyobraźni dialogu” i przyznanie nagród. Pierwszą nagrodę otrzymał Paweł Kula.

Następnie odbył się panel dyskusyjny pod tym samym, co konkurs, tytułem.
Czy dialog jest sprawą istotną? A jeśli tak, to dlaczego tak często nie potrafimy się dogadać? Wokół takich pytań toczyła się rozmowa uczestników panelu.

Nie jest chyba jednak słuszne próbować przytoczyć tę rozmowę w całości czy nawet ją streścić – kto był, ten wie o czym mówiono; kto nie był, temu nawet szczegółowa relacja nie wszystko wyjaśni. Poprzestańmy zatem na zapisaniu kilku istotnych myśli, które pojawiły się w dyskusji.

Warunki dialogu
Wypracować w sobie pustą komnatę, puste miejsce, przestrzeń, której nikt i nic nie zajmie. To jest właśnie szansa na spotkanie z Innym. (Krzysztof Czyżewski)
Unikać zdecydowanych odpowiedzi (prof. Roman Kubicki)
Bardzo późno się tego nauczyłem: mogę słuchać także tych, których nie chcę, których nie akceptuję (prof. Ryszard K. Przybylski)
Warto w dialogu o taki moment początkowy, w którym można przedstawić to wszystko, co nas różni. Ale przedstawić tak, by nie poniżyć drugiego. (Wacław Oszajca SJ)
Nie zakładam, że rozmowa musi prowadzić i doprowadzi do syntezy. Gdybym przyjął takie założenie, musiałbym zrezygnować z wielu myśli i słów. (prof. Przemysław Czapliński)
Nasza kultura – uderzeniowa, jednorazowa, krótkotrwała – ma się nijak do dialogu. Ten bowiem wymaga czasu. Musimy więc znaleźć nowe narzędzia, które taką rozmowę umożliwią. (Krzysztof Czyżewski)
Najważniejszym momentem dialogu jest wątpliwość. Spotykając się z odmiennym, muszę umieć poddać w wątpliwość, zakwestionować własne. (Bernard Żołyniak, Forum Kultur)

Kiedy dialog jest niemożliwy? Myślałem, że są sprawy, o których nie da się rozmawiać, by ich nie rozmyć – sprawy moralności. Ale i te bywają dyskusyjne, trudne – na przykład kara śmierci. Albo wojna – wszak bywa, że nie podjąć walki to zło, to samobójstwo. (Wacław Oszajca SJ)
Znam takie sytuacje, kiedy dialog jest niemożliwy. I żeby taką sytuację uzdrowić, trzeba go przerwać. Na przykład Kosowo: kazano Albańczykom i Serbom zamieszkać razem; i to okazało się niemożliwe. (Krzysztof Czyżewski)
Tym, co przeszkadza w dialogu, w otwarciu na drugiego, jest zawsze grecka hybris – pycha. Koncentracja na własnym pępku. Celnie nazwał tę cechę święty Augustyn – cor incurvatum in se ipsum, serce zwrócone, „zakrzywione” ku sobie samemu. (ks. prof. Jerzy Szymik)

Podsumowanie
Potrzebna nam jest dzisiaj kultura dialogu. Dialog to RZEMIOSŁO, KTÓREGO MOŻNA SIĘ UCZYĆ. (prof. Przemysław Czapliński)
[gp]